Nieuwe elite
Paulo F.G. is de artiestennaam van de Cubaanse zanger Pablo Fernandez Gallo. Samen met zijn in 1992 opgerichte orkest Su Elite vormt hij Paulo F.G. y su Elite. Inspiratie voor zijn composities vindt hij zowel in de rijke Cubaanse muziektraditie van de son en bolero, als in meer hedendaagse stromingen zoals de latin-jazz, westerse popmuziek en rap. Daarmee is hij een exponent van een nieuwe generatie Cubaanse musici die spelen in de trant van El Medico en Charanga Habanera.
Internationaal succes
In haar korte bestaan heeft deze formatie reeds internationaal van zich doen horen. Hun tournee door Japan, gekoppeld aan de opname van een CD was daarvan het meest opmerkelijke. Europa is ook al een aantal keren aangedaan: Finland, Duitsland, Spanje en de Canarische Eilanden. Hun optredens tijdens het carnaval op die eilanden waren zo sterk dat zij zowel in '92 als in '93 werden uitgeroepen tot beste buitenlandse formatie.
De weg naar succes
Succes komt niet ineens en elke artiest heeft zo zijn eigen weg afgelegd. Paulo is afkomstig uit de volkswijk Buena Vista in Havana. Hij groeide op in een muzikaal gezin. Hij werd vooral gestimuleerd door zijn moeder die piano en accordeon speelde en ook poëtische talenten bezat.
Op zijn tiende zocht hij het in het toneel, maar na verloop van tijd begon de muziek toch weer te trekken en stapte hij over naar een studie gitaarmuziek. Deze studie moest worden onderbroken wegens dienstplicht. Na twee jaar kon hij zijn studie hervatten. Overigens niet voor gitaar, maar ging voor klarinet. Dit was het ook niet en uiteindelijk, aan het Conservatorio Ignacio Cervantes, ging hij zijn vocale talenten ontwikkelen.
Nationale doorbraak
Eenmaal klaar, begon het professionele optreden. Hij werd leadzanger bij vooraanstaande orkesten als Opus 13. Zijn eerste grote kans kreeg hij in 1986 tijdens het Varadero Festival waar hij zong met Adalberto Alvarez y su Son. Zenuwen, jeugdige overmoed en gebrek aan ervaring speelden hem parten. Het werd geen doorslaand succes. Dat kwam later met de formatie Dan Den, die de door hem geschreven en gezongen liedjes "Siempre hay un ojo que te ve" en "Ceniza y colilla" tot nationale hits brachten.
Dansmuziek
Met zijn eigen formatie heeft hij inmiddels een drietal cd's afgeleverd, elk met de nodige hits. Toch kan een optreden niet aan zo'n schijfje worden afgemeten. Op het podium richt hij zich op zijn publiek. Dat wordt bestookt met aanstekelijke dansmuziek in verschillende ritmen en met een eigen accent. Geheel in de traditie van de son gaan zijn teksten over liefde en erotiek, maar kunnen ook over chauvinistische en maatschappelijke onderwerpen gaan.
Terugblik op het concert!
Jonge artiest op zoek naar erkenning
Het optreden van Paulito F.G. y su Elite bracht precies wat het beloofde te worden. Bij de deur oliebollen en in de zaal moderne Cubaanse muziek. Muziek met onverwachte wendingen, een hard staccatoachtig spelende blazerssectie en volop invloeden vanuit de westerse popmuziek, met name Rap-muziek. De centrale figuur achter het muzikale geweld was de op dat moment nog 24 jarige Pablo "Paulito" Fernandez Gallo. Inmiddels is hij een jaartje ouder.
Fania-star
Achter de schermen maakten wij kennis met een jeugdige artiest. Geboren in Havana op 11 januari 1972 draait hij toch al wat jaartjes mee in de Cubaanse populaire muziekscène. Paulito blijkt een artiest te zijn die weet wat hij wil bereiken. Het huiselijke verjaardagsfeest heeft hij opgeofferd voor meer bekendheid middels een Europees tournee. Hij streeft naar internationale erkenning. Hij is dan ook trots op zijn contract met het Nuevo Fania-label en beschouwt zichzelf net zo belangrijk als de Fania-sterren van weleer.
Paplepel
In ons vorige krantje schreven wij al dat hij de muziek met de paplepel kreeg binnen gegoten. Zijn moeder was daarbij de stuwende kracht en leerde hem reeds op vijf jarige leeftijd piano spelen. Verder kreeg hij ruimschoots muzikale monumenten als Beny More toegediend. Met horten en stoten is er uiteindelijk een carrière als componist, zanger en bandleider uit voortgevloeid.
Internationale oriëntatie
De composities die hij schrijft, zijn niet alleen voor zichzelf. Ook andere artiesten, waaronder Johnny Rivera, maken gebruik van zijn talent. Zelf ziet hij zijn muziek als het resultaat van de meer internationale oriëntatie van de hedendaagse Cubaanse muziek. In dat kader moeten ook de Engelstalige teksten worden gezien tijdens het rappen. Overigens vindt hij dat er slechts beperkt ruimte is voor Engelstalige latin-muziek. Een enkel nummertje is leuk maar de hoofdmoot moet wel Spaanstalig blijven. "Salsa-en-Inglés" als stroming ziet hij niet zitten. Enige gelijkenis met de concerten van Manolín "El Medico de la Salsa" wuift hij resoluut van de hand; hij stond eerder op het podium dan Manolín. Manolín is Diekstra. De wetenschap dat vrijwel nergens zo veel wordt gekopieerd als in de populaire muziek maakte dat wij niet verder op deze discussie zijn ingegaan.
Duet
Op de vraag met wie hij eventueel een duet zou willen zingen, antwoordde hij dat het liefst met Marc Anthony of India te willen doen. Dan deelt hij schuchter en verlegen mee dat hij toch ook wel graag met Celia Cruz zou willen zingen. Wanneer dat wordt opgeschreven, verzoekt hij om Celia weer te schrappen.... Cuba's revolutie heeft wonden geslagen die nog steeds niet zijn geheeld. De nasleep staat nog steeds artistieke vrijheid in de weg.....
|
