Ook de tangoliefhebbers waren niet vergeten. Trio Tangata nam het stokje van Rumbadama over en al snel puilde de Groenmarkt uit. Dansers konden zich uitleven op een speciaal danszeil en deden dat enthousiast. Ook leuk voor het overige publiek. Zo viel er niet alleen iets te luisteren, maar ook nog te kijken. Ondertussen was Maria Catharina aan haar eerste set begonnen op het Lieve Vrouwekerkhof. We werden aangenaam verrast door deze dame, die we nog niet kenden. Ze gaf een eigen invulling aan een aantal Cubaanse klassiekers, maar zong ook eigen repertoire. Met haar prettige stem bezorgde ze ons in ieder geval een aantal kippenvelmomenten. De tijd vloog en we togen weer naar de Appelmarkt. Op de Hof was intussen RompeCabeza begonnen. Het was lekker druk op het plein. De combinatie van een zwoele avond en de Caribische muziek zorgde voor een prima sfeertje. Toen we uiteindelijk op de Appelmarkt aankwamen, hadden Leslie Lopez en zijn salseros de stemming er daar al goed in zitten. Ook hier weer een kleine bezetting met een pittig geluid. De muzikanten zaten met plezier te spelen. Dat plezier vonden we trouwens terug bij alle bands die we hebben zien spelen. Nergens plichtmatige riedeltjes en overal een goede interactie met het publiek. We zagen collega-muzikant Marcos Betancourt helemaal losgaan op de‘dansvloer’. Mooi om te zien. Op het podium ernaast begon daarna Ritmo Continuo, dus iedereen stroomde daarheen. Ook de muzikanten van Leslie López. Ook nu weer stond de Groenmarkt helemaal vol. Weinig ruimte om te dansen, maar dat mocht de pret niet drukken. En wie stond daar in de eerste set naast Ramon Mendeville op het podium? Maria Catharina, die zich ook hier prima Leslie López & salseros thuis leek te voelen.

Hoewel Plazas Latinas kleiner van opzet was dan we gewend waren van Días Latinos hadden we niet het gevoel dat we iets te kort kwamen. We waren zelfs te laat om CaboCubaJazz nog te zien spelen in de Observant. Gelukkig was ‘onze’ Michele wél op tijd geweest, zodat we haar verslagje (even grondig als altijd) hier nog kunnen inpassen: Op naar de Observant op het stadhuisplein. Deze sfeervolle horecabestemming lag even buiten de route en was daardoor wat moeilijk te vinden voor niet-Amersfoorters. Hier zou CaboCubaJazz optreden. De naam van dit kwintet drukt precies uit waar deze musici voor staan: een combinatie van Kaapverdische liedjes met Cubaanse ritmes en avontuurlijke jazz. De oprichters zijn de Duits-Nederlandse percussionist Nils Fisher en de Kaapverdisch-Nederlandse toetsenist Carlos Matos. Samen met maar liefst 21 gastmusici hebben ze in samenwerking met Marc Bischoff in 2012 hun debuutalbum Rikeza y Valor uitgebracht. Van dit album werden meerdere stukken gespeeld zoals de klassieker Bo Seva en Porton Di nos Ilha. Jacqueline Fortes vertolkte de melancholische morna’s, de Kaapverdische blues. Ze werd daarbij ondersteund door Armando Vidal op drums en Yerman Aponte op bas. Zij brachten heerlijke, virtuoze Latin jazzimprovisaties. Achter de piano liet Carlos Matos meesterlijke combinaties van jazz met Kaapverdische klanken horen. Alle muzikanten zingen de Kaapverdische teksten mee. Als luisteraar word je meegenomen in een tragisch liefdesverhaal en tegelijk word je als danser geïnspireerd door de heerlijke ritmes. Een geweldige cocktail van in elkaar overlopende ritmes. Ik begrijp nu waarom zij, ook internationaal, veel uitbundige reacties hebben ontvangen, vooral ook over dit originele concept. Helaas voor ons was Nils Fisher deze avond niet aanwezig omdat hij een tour elders had. Ook was het spijtig genoeg niet druk in dit wat afgelegen mooie plekje. Mogelijk vanwege het weer, omdat je met deze geweldige temperaturen graag buiten op de pleinen wilt vertoeven. Maar persoonlijk had ik dit pareltje niet graag willen missen.

Op de Groenmarkt ging het einde van de avond nog even helemaal los. Onder de bezielende leiding van Leslie Lopez ontstond er een heerlijke, opzwepende descarga (jamsessie). Iedereen die zin had, sloot aan. In een sfeer van goede saamhorigheid wisselden de muzikanten elkaar mooi af. Ze wisten niet meer van ophouden en zonder de beperking van de gemeentevergunning waren ze zeker nog tot in de kleine uurtjes doorgegaan. Wij besloten de avond met Marco Toro y su Ensamble. Zij zorgden voor een waardige afsluiting op het Lieve Vrouwenplein. Zanger Javier Plaza was wat hees en moest er flink aan trekken, maar deed dat met verve. De dansvloer bleef goed gevuld. De regenbui, die nog even roet in het eten leek te gooien, zette gelukkig niet door. Het werd weer droog en de mooie dansvloer bleek niet alleen naaldhak- maar ook regenbestendig. De avond kon droog worden afgesloten en de organisatie van Plazas Latinas kon terugkijken op een zeer geslaagde eerste dag.