Latin Emagazine
 
Het éérste online latin bladermagazine
in Nederland en België (v.a. dec 2009)

 
 
Cursus Spaans voor beginners:
Dit is een goede basiscursus voor iedereen die Spaans wil leren. U kunt er alle kanten mee op. Wilt u Spaans leren voor de vakantie, voor het werk of als hobby? Dan geeft deze cursus u een prima start. We gebruiken een interactieve lesmethode met veel oefenmateriaal. Tenslotte is een taal leren ook een kwestie van kilometers maken. Deze cursus wordt gegeven in Breda.
 
Word ook gratis lid v/h Latin Emagazine!
word ook gratis abonnee van het Latin Emagazine
Het Latin Emagazine is helemaal gratis!
word ook gratis abonnee van het Latin Emagazine
Maximaal 1 bericht per maand
word ook gratis abonnee van het Latin Emagazine
Elke 5e of de 6e v/d maand in je inbox
word ook gratis abonnee van het Latin Emagazine
Uitschrijven is net zo simpel als inschrijven

 

 
Reportages in 2013:
Flamenco Biënnale 2013 - Grenzen verleggen

Noot: Wees er van bewust dat de inhoud van het magazine is gedateerd.
terug naar index alle edities van het Latin Emagazine
Rubriek: Reportages
Fotografie: Annemiek Rooijmans
Datum: januari/februari 2013
Waar: Amsterdam
Ginette Lavell
“We proberen de grenzen van de flamenco op te zoeken en te kijken hoe we die steeds even verder kunnen rekken. ”Ernestina van de Noort is artistiek directeur van de Nederlandse Flamenco Biënnale, die tussen 16 januari en 3 februari 2013 zijn vierde editie beleefde op locaties in heel Nederland. 'Grenzen' was het thema van dit festival. Verschillende cross-overs vonden elkaar zonder de eigen roots te verliezen. Een persoonlijke impressie van een aantal voorstellingen.
Lo Real | Le Réel | The Real' - Is dit flamenco?
Israel Galván cs., Stadsschouwburg Amsterdam
“Ik weet nog niet wat me is overkomen. Dit moet nog even bezinken.” De Amsterdamse Stadschouwburg loopt leeg na de voorstelling Lo Real van danser Israel Galván. Met knikkende knieën loop ik de pluchen trappen af. Mijn gezelschap van vanavond is duidelijk ook onder de indruk. Het moet even bezinken, wat we vanavond hebben gezien en gehoord. Maar wát was dat eigenlijk? Ik heb de spookachtige klanken van een theremin* gehoord. Ik heb een vermaarde flamencodanseres in wanhoop zien dansen, met een hoofddoekje om en op houten klompen. Een stevige zigeunermoeder zong een tekst die klonk als een reclamespot voor wasmiddel. Een man met ontbloot bovenlichaam ging een gevecht aan met een oude piano. IJzeren balken werden over het podium gesleept; balken die aan spoorrails deden denken en hun sleepgeluid door de zaal deden zingen. Is dit flamenco?
Geen zwierige stippeljurken
Toen de voorstelling Lo Real | Le Réel | The Real een maand eerder in Madrid in première ging, liep het publiek weg uit de zaal. Israel Galván, de maker van de voorstelling, is dit wel gewend. Deze controversiële flamencodanser staat bekend om zijn experimenten. En inderdaad, deze voorstelling is niks voor wie vrolijk geklap en zwierende stippeljurken wil beleven. Galván snijdt in deze voorstelling het loodzware thema van de zigeunervervolging door de nazi's aan.
Latin Emagazine editie februari 2013
Geplaatst: editie februari 2013
Pagina: 18
Hoe is het mogelijk dat er met zoveel voortvarendheid zigeuners vernietigd werden, terwijl er tegelijkertijd een romantisch beeld van het zigeunerleven gekoesterd werd door diezelfde nazi's? Een schrijnend voorbeeld: de speelfilm Tiefland van Leni Riefenstahl, waarin zijzelf een flamencodanseres speelt. De figuranten waren zigeuners, die na de opnames werden teruggestuurd naar de concentratiekampen waar ze gevangen zaten. Nogmaals: een loodzwaar thema. Toch weet Galván een voorstelling neer te zetten die ook mooie en lichtere momenten oplevert. De cast is ook niet niks: grote namen als de zangers Tomás de Perrate en David Lagos, Bobote (palmas), Caracáfe (gitaar) en de wereldsterren van de flamencodans: Belén Maya en Isabel Bayón.
Muziek door beweging
Het mooie aan de voorstelling is dat het publiek geen moraal, verhaal of gevoel opgedrongen krijgt. Ja, je wordt een richting op gestuurd in je associaties, doordat je weet wat het thema is. De spoorrails, de arme vrouw op klompen en in hoofddoek: het past allemaal bij beelden die iedere volwassen Europeaan wel kent over de verschrikkingen van de holocaust. Maar Galván gaat niet preken. Hij blijft bij zijn stiel: muziek maken door beweging. Ieder decorstuk wordt onderzocht op klank en ritme. Soms duurt dat wat lang om aangenaam te blijven, maar de voorstelling is afwisselend genoeg. De experimentele scènes worden afgewisseld met 'gewone' flamenco: gitaar en zang. Omdat de interpretatie van wat er op het podium gebeurt aan het publiek zelf wordt overgelaten, is de impact des te groter. Mij valt het op dat er steeds een gebaar gemaakt wordt, dat begint als een ‘Sieg Heil’-arm, verder gaat als een beweging langs hoofd en oog, en eindigt in een kus die het publiek ingeblazen wordt. De voorstelling eindigt ook zo. Belén Maya maakt dit gebaar een aantal maal en wijst naar het publiek. Ondanks dat er niet gepreekt wordt, voel ik me aangesproken. Dat we de ogen open moeten houden. Scherp moeten blijven. Als het doek van de voorstelling dan echt valt, voel ik me diep geroerd en getroost tegelijkertijd. Is dit flamenco? Ja, voor mij is dát flamenco.
* Een theremin is een elektronisch muziekinstrument dat bespeeld wordt door de afstand tussen de handen en twee antennes te variëren. (ref. Wikipedia.nl).
'Bratimene' - Broeders in muziek
Theodosii Spassov en Arcángel, Bimhuis
Flamenco en balkanmuziek: gaat dat samen? Ja, zo bleek al een jaar geleden tijdens een Flamenco Biënnale 'intermezzo' waarin dansgrootheid Joaquín Grilo samen met Theodosii Spassov een swingende voorstelling gaven. De duivelse ritmes van Grilo's voetenwerk gingen een goed huwelijk aan met de bijzondere klanken van de kaval van Spassov. Een kaval is een houten blaasinstrument uit de Balkan waarmee melodieuze liedjes gespeeld kunnen worden, maar waar ook diepe donkere klanken uit kunnen komen. Tijdens deze Biënnale betreedt Spassov het podium met flamencozanger Arcángel. De heldere stem van Arcángel en het rauwe geluid van de kaval vullen elkaar goed aan. Met name de tweeklankige zang van hen samen, die overgaat in de pure flamenco van Arcángel met begeleiding van Spassov, is betoverend. Maar het swingt ook: het concert eindigt met een balkandans en de begeleidende gitaristen gaan met elkaar een virtuoze, jazzy jam aan.
Flamenco goes Baroque – Stemmen als snaren
Accademia del Piacere en Arcángel, Muziekgebouw aan het IJ
Arcángels stem is een van de weinige flamencostemmen die ook op een zachte toon nog kunnen boeien, alsof het zelf een gevoelig snaarinstrument is. De combinatie van zijn geluid met dat van de viola da gamba (voorloper van de cello) is dan ook aangenaam om naar te luisteren. Dat maakt het project Flamenco goes Baroque heel geslaagd: je wordt meegenomen naar de Spaanse koloniale tijd waarin invloeden en ritmes van onder meer Cuba hun weg vonden naar Spanje. Tijdens het concert worden we getrakteerd op het viola da gamba-spel van Fahmi Alqhai, van barokgezelschap Accademia del Piacere. Stevige percussie en flamencogitaar (van de vooraanstaande Miguel Angel Cortés) maken dat het ook 'echt flamenco' blijft.
Tijdens de inleiding van flamencoloog Faustino Núñez hebben we trouwens kunnen horen dat de combinatie barokmuziek en flamenco beslist geen nieuwerwetse cross-over is. Het spelen met akkoorden, zo kenmerkend voor flamenco, begon met de barokmuziek. Als de jonge danseres Patricia Guerrero dan ook nog haar opwachting maakt, is het feest compleet. Deze voorstelling, met in de zaal duidelijk een mengeling van flamencoliefhebbers en klassiek muziekpubliek, bood iedereen een prachtige avond.
Historias de Viento – Toeters en diva's
Carmen Linares en het Nederlands Blazers Ensemble, Muziekgebouw aan het IJ
Carmen Linares geldt als een van de grote flamencodiva's. In dit project werd ze gekoppeld aan het Nederlands Blazers Ensemble, een muziekgezelschap dat bekend staat om de bijzondere samenwerkingen. Het concert was opgebouwd rond teksten van onder meer Federico García Lorca, de schrijver en dichter die samen met componist De Falla de drijvende kracht was achter het Concurso de Cante Jondo. Dit 'concurso', begonnen in de jaren 20, was erop gericht om de flamencokunst te bevorderen. Lorca's teksten werden (in het Nederlands vertaald) groot geprojecteerd op de achtergrond achter de muzikanten. Het is aardig om nu eens precies te weten wat er gezongen wordt. En de teksten van Lorca zijn prachtig, ook als ze vertaald zijn. Helaas viel de stem van Linares een beetje weg bij het imponerende ensemble. En ook de flamencogitaar was moeilijk te horen. Toen het repertoire aan het einde van de voorstelling wat meer upbeat werd, was de combinatie beter geslaagd. Maar het leukste aan het optreden was nog wel de 'after'. Toen Linares zich in de hal van het Muziekgebouw bij een aantal van de muzikanten voegde en de avond tot een swingend einde kwam. In 2015 is er weer een Nederlandse Flamenco Biënnale: www.flamencoBiënnale.nl
 
E-mail Nieuwsbrieven & E-mail Marketing met YMLP.com
 
 
 
© Latin-Emagazine.com is een uitgave van Salsa Info.nl - Breda - K.v.K. 17185253 | privacy | disclaimer | cookies | adverteren