Tijdens het groots opgezette Brabant Latin Festival van 24 januari 2015 in het schitterende Jaiselings Royal Palace te Wernhout in Noord-Brabant was er ook een kort optreden van Steven Cyril aangekondigd. Voor ons reden voor een nadere kennismaking met deze nieuwe jonge ster aan het firmament.

Zou je jezelf aan ons voor willen stellen? Waar ben je geboren? Waar groeide je op en wanneer kwam je naar NL?
Ik ben geboren in 1983 in Dordrecht, maar mijn ouders komen uit de Antillen. Rond mijn 9e zijn we naar Bonaire teruggegaan. Daar speelde ik al vrij jong als bassist mee in onze familieband GLB. We hebben toen zelfs het album Glad to be opgenomen in Florida. Op mijn 16e schreef ik mijn eerste eigen nummers. Een van die nummers Adicto werd een salsahit, die wekenlang nummer 1 op de hitlijst van de Antillen stond. Op mijn 17e wilde ik naar Nederland terug, omdat ik Bonaire te klein vond. Hier kwam ik in aanraking met een producer, met wie ik een aantal producties maakte en wat studio-ervaring opdeed. Wat later kwam ik Stanley Clementina tegen. Hij werd mijn zangleraar en zorgde ervoor dat ik een voorjaarsproject mocht doen op het conservatorium, waar hij les gaf.

In 2004 heb ik samen met J.K en Stanley de R&B close harmony-groep ‘D-Zinc’ opgericht. Daarmee heb ik door Duitsland getourd en veel ervaring opgedaan. Pas daarna ben ik het solo-pad opgegaan. Ik kom uit een muzikale familie. Mijn vader speelde gitaar en had zijn eigen band. Hij leerde mij al heel jong de basisgrepen en toonladders op de gitaar. Toen hij een basgitarist nodig had in zijn band klopte hij bij mij aan. Op mijn 11e leerde ik dus bassen. Het was voor mij een natuurlijke overgang naar dit instrument. Mijn vader was uit de brand en ik kon veel ervaring opdoen in de muziek. Ook mijn zusje Fallon Lopes zingt. Met haar heb ik recentelijk ook muziek opgenomen. Eigenlijk draaide in ons gezin alles om de muziek.
Wanneer kwam de overgang van bassen naar zingen?
Tijdens de verschillende optredens als bassist zong ik ook vaak mee en dat wilde ik graag meer doen. Toen ik in 2000 in Nederland aankwam, heb ik de stap naar een zangcarrière gezet.
En dat je naar de latin richting opschoof?
In 2008 richtte ik samen met zanger Gatto Gabriel de groep ‘Latin en zonen’ op en daarmee gingen we regelmatig op tournee. Mijn oom Milton Lopes, die als een van de eerste in Nederland salsascholen ontwikkelde, verhuisde naar Istanbul en vroeg of ik zin had in optredens daar. Dat werd uiteindelijk een grote tour door Turkije in 2014. Het is leuk te zien hoe iets nieuws als salsa zich daar in een rap tempo ontwikkelt. Ook heb ik in dat jaar samen met mijn vader een salsanummer uitgebracht: Can’t live, een remix van de versie van Mariah Carey.

Steven Cyril

Steven Cyril

www.stevencyril.com

Voor 2015 staat een nieuwe tour ‘Get-Up’ op je lijstje?
Ja, inderdaad. Eind 2014 is mijn gelijknamige EP met vijf nummers uitgekomen. De hitsingle Adicto staat er ook op. Hij is ook uitgebracht in de Verenigde Staten, en daar ben ik erg trots op. Het was zo leuk om er ook filmpjes bij te maken, het is heel grappig geworden. Ik houd ervan om alles met een vleugje humor te bekijken. Zo ben ik zelf ook. Tijdens deze komende tour wil ik mezelf en mijn muziek promoten op de diverse podia en festivals.
Je werkt nu ook samen met Edgardo Matta uit Miami?
Ja, en daar ben ik heel blij mee. Hij is een grote producer in de latin wereld en heeft grote namen als Daddy Yankee onder zijn vleugels. Hij heeft de mastering van mijn EP gedaan. Hij was erg te spreken over mijn muziek en wil graag met mij de studio in. Dat ziet er dus erg goed uit en ik verheug mij op deze veelbelovende samenwerking, ook al is die nog pril. Ja, en daar ben ik heel blij mee. Hij is een grote producer in de latin wereld en heeft grote namen als Daddy Yankee onder zijn vleugels. Hij heeft de mastering van mijn EP gedaan. Hij was erg te spreken over mijn muziek en wil graag met mij de studio in. Dat ziet er dus erg goed uit en ik verheug mij op deze veelbelovende samenwerking, ook al is die nog pril.
Wat spreekt je vooral aan in het schrijven van je eigen songs?
Bij het schrijven van deze vijf nummers ben ik vooral uitgegaan van muziek die ik zelf leuk vind en waar je lekker op kunt dansen. Het is een mix van pop, latin en Caribisch, net als ikzelf. De meeste liedjes zijn vrolijke uptempo nummers. Zo gaat Adicto over een verslaving aan de liefde en In the mood over mijn behoefte om met een meisje uit te gaan zonder verplichtingen. Who’s driving gaat over feesten en drinken, maar dan op een gezonde manier en met mate, waarbij je geen gekke dingen doet. Er komen wellicht nog andere nummers met een andere serieuzere kant van mij, maar nu zijn dit de thema’s die me bezighouden.
De meeste songs zijn in het Engels, waarom heb je daar voor gekozen?
Nou ik ben zelf toch vooral Engelstalig, dus is het voor mij logisch om mijn liedjes in het Engels te schrijven. Ik noem mijn taal ook wel Spanglisch! Een mix van zowel het Engels en Spaans. En ja, soms klinkt het gewoon beter in het Spaans en schakel ik daarop over.
Hoe ga je te werk bij het schrijven van een song?
Vaak is de basis een beat of een melodielijntje, waar ik dan mijn tekst bij bedenk. Heel soms werk ik vanuit een thema en maak ik de muziek er later bij.
Als je aan onze lezers moet uitleggen wat jouw muziekstijl inhoudt, wat zou je dan zeggen?
Het komt in de eerste plaats neer op feel-good muziek waar je vooral blij van wordt, en waarbij je zin krijgt om te dansen. Het is cross-overmuziek, de populaire popmuziek van nu vermengd met urban en latin. De latin die ik hier in mijn EP verwerk, is toch vooral de mambo. Ik wil mijn muziek niet al te veel in hokjes plaatsen, maar een album met alleen salsa zul je mij niet zien maken. Tijdens mijn shows zing ik wel meer salsa, kizomba of bachata.
Ben je alweer met nieuwe dingen bezig?
Ja, ik ben nu bezig met een track met de Venezolaanse artiest Leo Herrera. De opnames zijn al gemaakt en nu gaan we nog een clip opnemen. Ook ben ik bezig met opnames bij het nummer Who’s driving. Dat moet in Cuba zelf gebeuren, met die mooie auto’s, de sfeer en de passie voor de muziek. En de tour met mijn nieuwe EP gaat beginnen natuurlijk. Dus genoeg te doen.
Wat zou je zelf nog willen toevoegen?
Bedankt voor dit zeer grondige interview. Ik vond het leuk om te doen en wil de mensen graag laten weten waar ik mee bezig ben. Als ze de social media en mijn FB pagina in de gaten houden, blijven ze van alles op de hoogte.
Tot slot een persoonlijke vraag over je oogaandoening RP (Retinitis Pigmentosa). In hoeverre is deze bepalend voor jou en je muziek?
Ik loop er niet mee te koop, maar het is wel duidelijk een deel van mijn leven en wie ik ben. Als je maar 20% ziet van wat een normaal mens ziet, bepaalt dat veel. Ik loop hier gezellig arm in arm met mijn vriendin, dus dat is natuurlijk niet erg. Maar ik ben wel deels afhankelijk van anderen, ook op het podium met al die felle lichten. Dat is lastig voor me. Dit is ook de reden waarom ik altijd een zonnebril draag. Deze ziekte tekent mijn leven, maar niet negatief. Ik heb er ook veel kracht uit gehaald en geleerd om dingen te accepteren zoals ze zijn, ook al zijn ze soms pijnlijk. Ik dank Steven voor het openhartige gesprek en wens hem heel veel succes.