En toen kwam dat Robeco-concert in het Concertgebouw.
Lilian: Precies! Nu zijn dit echt moeilijke nummers, dus we gingen nog eens extra repeteren. Toen vertelde Gideon dat hij zonder bladmuziek wilde spelen. Ik had nog nooit een pianist helemaal zonder bladmuziek zien spelen en hier ging het om Toninho Horta…ik wist niet wat ik hoorde!
Gideon: Ach, we spelen duo, en dan ben je niet vrij als je alles moet lezen.
Je bent wel heel kwetsbaar, zo met zijn tweeën op het podium.
Lilian: Ja, maar we krijgen veel energie van elkaar. Dat werkt goed.
Gideon: Ja het gaat erg goed. Het spelen gaat eigenlijk vanzelf, maar het is absoluut heel naakt. Je hoort werkelijk elke fout en het zijn zeer uitdagende liedjes. Maar we hebben ze nu al een paar keer gespeeld, dus we weten dat het goed gaat.
Is deze theatertoer een logisch gevolg van het succes van het Robeco-concert?
Gideon: Ja, we vonden het zonde om het bij dat ene concert te laten. Doodzonde eigenlijk.
Lilian: En wat ook leuk is: Toninho Horta komt uit Minas, en daar komt nog een heel bijzondere componist vandaan, namelijk Milton Nascimento. Hij is een tijdgenoot van Toninho en in deze voorstelling hebben we ook een beetje van Milton Nascimento opgenomen.
Wat verwachten jullie van deze tournee?
Gideon: Ik denk dat het heel leuk gaat worden. Ook ben ik benieuwd wat er gaat gebeuren als we al die nummers nog wat vaker hebben gedaan; waar het dan heengaat. Juist omdat het vrij ingewikkelde nummers zijn, die je na verloop van tijd nog meer eigen worden. Ik ben gewoon benieuwd hoe het na 6 concerten zal klinken.
Je geeft net al aan dat het wat moeilijker muziek is. In hoeverre is het toegankelijk voor je publiek?
Lilian: Ik denk dat de verhalen achter de nummers heel toegankelijk zijn, al zijn de melodieën en akkoorden wat moeilijker. De teksten gaan over dingen die ons allemaal aangaan. Over de liefde, over jezelf. Het publiek zal zich daarin wel herkennen, als ik het (deels) vertaal natuurlijk.
Gideon: Ik denk dat veel nummers ook in puur muzikaal opzicht heel toegankelijk zijn. Het zijn liedjes met veel popinvloeden en ze zijn heel zangerig ‘cantabile’. Bijna al die melodieën zou je als het ware kunnen fluiten op de fiets. Ik vind het absoluut zeer toegankelijke muziek, al is er natuurlijk muziek die nóg toegankelijker is.
Lilian: Het is ook muziek, waarin je telkens weer iets anders ontdekt.
Gideon: Inderdaad. Het is heel gelaagd.
En komt er misschien ook nog een keer een album aan? Zijn jullie er al mee bezig?
Gideon: Laten we zeggen dat het in de pipeline zit. De cd zal ongeveer dit repertoire worden, dus het is, denk ik, gewoon een kwestie van opnemen. Maar er staat nog geen opnamedatum gepland.
Lilian: Toninho Horta heeft ook instrumentale nummers, en wij denken allebei dat het wel leuk zou zijn om daar dan een mooie tekst voor te schrijven. Dat is dan ook weer iets bijzonders.

We laten deze gelegenheid natuurlijk niet voorbijgaan zonder ook een klein tweeluik van deze twee muzikale talenten te maken.
Gideon van Gelder
Je treedt onder meer op met je eigen band, maar ben je niet vooral een ‘projectenmens’?
Ik werk eigenlijk gewoon zoals de meeste mensen die geïmproviseerde muziek maken. Ik heb meerdere eigen projecten, zoals deze voorstellingen met Lilian samen. Daarnaast heb ik mijn eigen band, waar ik ook voor schrijf. Daar ga ik nu ook weer een nieuwe cd mee opnemen. Dat is echter wat ingewikkelder, want dat is een Amerikaanse bezetting. Los daarvan heb ik in verschillende bandjes gespeeld en dat doe ik nog steeds. Dus wat ik doe, is eigenlijk heel uiteenlopend. Het varieert van elektronische muziek tot deze duoconcerten; van mijn eigen muziek tot meer traditionele jazz of de cross-overdingen die ik twee jaar met José James heb gedaan. Dat is trouwens ook een heel goede zanger. Heel wisselend dus, maar dat is ook wel gebruikelijk in onze wereld.
Wat heb je met latin?
Ik heb altijd heel veel van salsa gehouden. Ik heb het wel eens gespeeld, maar niet vaak. Ik vind salsa dansen ook heel leuk en ben een paar keer naar Zuid-Amerika geweest. Ik heb in Colombia - wat ‘salsa voor en salsa na’ is - heel veel salsa gehoord en veel salsa gedanst, of een poging daartoe gedaan. Ik ben ook meerdere malen naar Brazilië geweest. Dat heeft ertoe geleid dat ik de laatste tijd meer naar Braziliaanse muziek luister dan, bijvoorbeeld, naar Amerikaanse jazz. Ik ben echt gegrepen door de manier waarop de Brazilianen muziek maken en erop dansen. Zij beleven hun muziek heel intens. In dat opzicht leggen wij, Nederlanders, het echt af tegen de Brazilianen. Een avond in een sambaclub is echt geweldig: je staat daar te luisteren naar een band, die al supergoed is, en dan stijgt er plotseling een gezang op uit de hele ruimte. Want iedereen zingt mee. Het is gewoon extatisch om daar dan tussen te staan. Je voelt dan hoe diep de beleving van die mensen gaat.
Lilian: Het zijn ook echte volksliederen. Ik zou het bijna vergelijken met wat er gebeurt, als je hier in een Jordaans café Zij gelooft in mij van André Hazes draait.
Gideon: Ja, precies! Alleen is die Braziliaanse populaire muziek in muzikaal opzicht heel vooruitstrevend. André Hazes is zonder meer een van de beste zangers die we gehad hebben, maar als je kijkt naar de structuur van de Braziliaanse volksmuziek, naar de ritmes en de melodieën, dan kunnen onze Nederlandse volksliedjes daar niet aan tippen.
Is er een artiest, met wie je graag eens iets samen zou willen doen?
Iemand met wie ik meteen op tournee zou gaan en waar ik alles direct voor zou laten vallen? Nou, Prince, bijvoorbeeld! En op iets kleinere schaal kan ik je wel honderd mensen noemen, met wie ik dolgraag zou willen spelen. Maar Prince zie ik wel als een van de grootste levende legendes.
Wat zijn, naast deze tour, je plannen voor de nabije toekomst?
Ik ga deze zomer een eigen cd maken met mijn band uit New York, en dat zou wel eens heel leuk kunnen worden. Ik ben er echter nog wel een paar maanden mee bezig, want ik moet alle muziek nog schrijven. Dat wordt dus nog een hele kluif.
Lilian Vieira
Lilian, jij werkt ook aan heel uiteenlopende projecten. Is er een specifiek project dat een speciaal plaatsje in jouw hart heeft?
Nou, dit project is wel heel speciaal voor mij. Daarnaast ben ik eindelijk bezig met mijn eerste eigen album en daar komt heel wat bij kijken.
Wat voor album wordt het?
Samba! Want daar liggen echt mijn roots. Oude samba’s, maar dan vermengd met bijvoorbeeld de soulinvloeden die ik hier in Nederland heb opgedaan. Het is dus eigenlijk samba-pop met soulinvloeden.
En je schrijft alles zelf?
Ja, en dat is een hele klus, maar gelukkig heb ik hulp van Wiboud Burkens. Hij zei op een gegeven moment “Lil, kom eens even met me mee en zing wat je voelt”. En daarmee heeft hij me heel erg geholpen. De band is ook al compleet, met heel inspirerende muzikanten. Ik heb de laatste tijd erg veel geluk op het gebied van muzikanten. Veel leuke mensen waar ik erg graag mee werk en nieuwe dingen mee ontdek.
Wie heb jij op je verlanglijstje staan?
Momenteel ben ik een enorme fan van Seu Jorge. Dat is een jongen die erg aan het groeien is in de Braziliaanse samba-rockscene, maar hij doet zo’n beetje van alles. En Milton Nascimento, dat lijkt me ook wel te gek. En natuurlijk Toninho Horta, als we toch bezig zijn. [En daar meldt Gideon zich meteen ook enthousiast voor aan]
Zuco 103 heeft in 2010 even pauze genomen, maar ik heb gelezen dat er wel weer iets aan het broeien is.
Ja, we hadden echt de tijd nodig om even apart te zijn, om andere dingen te gaan doen met andere mensen. Nu is het bijna drie jaar geleden en het begint weer te borrelen. Dus we gaan het wel weer proberen en kijken wat eruit komt.
Wat zijn jouw plannen op muzikaal gebied?
Ach, ik heb zoveel plannen! Ik doe veel leuke dingen, maar mijn hart ligt vooral bij dat allereerste eigen album. Dat vind ik heel spannend. Ik moet er alleen nog veel aan doen, dus het is niet morgen klaar.
Tijd om te repeteren, dus we nemen afscheid van Lilian en Gideon. Ze hebben er zin in!