Hoe lang zijn jullie al in Europa?
We hebben al anderhalve maand door Europa getrokken. Daarna zijn we even teruggegaan naar Buenos Aires, en nu zijn we alweer een week hier.
Komen de bandleden allemaal uit Argentinië?
Ik vraag het omdat jullie zijn opgericht in Barcelona.
Ja, in 2003. Ik ben eerst alleen begonnen en daarna met andere muzikanten uit Barcelona verdergegaan. Toen het idee echt vorm begon te krijgen, ben ik teruggekeerd naar Buenos Aires, en daar heb ik het voltooid met Argentijnse muzikanten.
Het visuele element is heel belangrijk bij jullie. Hoe komt een project tot stand? Beginnen jullie met de muziek, of met de visuals?
Dat is een goede vraag, want eigenlijk begin je op meerdere plaatsen. We beginnen vrijwel altijd bij de muziek en op basis daarvan maken we de video. Maar soms is het andersom. Zo hebben we bijvoorbeeld de video Big man dancing. Dat zijn een aantal tekeningen van een Engelse tekenaar Nick Wadley. Die hebben we gebruikt als basis voor een video, en daarbij hebben we de muziek gemaakt. Maar meestal maken we eerst de muziek en daarna maak ik of Santiago Saponi er een video bij. Ook Edward Mavskegg, uit Oekraïne maakt wel eens video’s voor ons.
Is het concept altijd hetzelfde geweest? Dus muziek met visuele ondersteuning?
Ja, zelfs in het prille begin toen ik nog alleen speelde, was dat zo. Ik speelde gitaar en vulde dat aan met elektronische muziek en videobeelden. Het idee was altijd om met de combinatie van muziek en video een virtuele realiteit te creëren. Ik wilde personen uit het verleden, zoals Carlos Gardel, terughalen en een wisselwerking met de muzikanten op het podium creëren.
Jullie hebben jullie eerste album op de Día del Tango gepresenteerd. Hoe waren de reacties van, bijvoorbeeld, de puristen?
Niet alleen op de Día del Tango, maar ook nog eens in het Museo Gardel. Dat is een heel traditioneel museum over Carlos Gardel, een zanger uit de jaren 30. De reacties waren heel verschillend. Sommigen vonden het afschuwelijk, anderen vonden het toch wel interessant. Vooral in Argentinië kom je nogal wat puristen tegen. Sommigen stonden echt verbaasd te kijken. Maar ze bleven wel staan kijken.
Wordt er gedanst op jullie concerten?
Ja, heel veel. We spelen veel op tangofestivals, dus daar zijn altijd veel tangodansers aanwezig.
Hoe is Otros Aires 4 ontvangen?
Heel goed. Het album is nu 2 à 3 maanden uit, we zijn op tournee geweest en er zijn al veel albums verkocht. Otros Aires is van huis uit vooral bekend bij de tangodansers, maar sinds kort spelen we ook op andere festivals, met andere muzieksoorten, dus met wereldmuziek of latin muziek.
Jullie overschrijden ook wel eens het kader van de tango, nietwaar?
Ja, inderdaad. Dat heeft er ook wel mee te maken, dat we ons meer openstellen voor andere genres. Als je op een tangofestival speelt, moet het zo “tangoachtig” mogelijk zijn. Maar elders spelen we ook wel andere soorten muziek. Daar geven dan wel een tango-tintje aan. Dus het zou zelfs hiphop kunnen zijn, meer hiphop dan tango, maar dan wel met een duidelijk tangoaccent.
Hoe kwamen jullie op het idee om A perfect day in het repertoire op te nemen?
Dat is een nummer van het nieuwe album. We nemen altijd een niet-tangonummer op, waar we dan een eigen bewerking van maken.
|
