Kunt u uitleggen wat uw rol is in Sabor de Gràcia?
Ik ben de bandleider, de oprichter en zanger van Sabor de Gràcia. Daarnaast schrijf ik nummers en arrangementen. Ik ben zo’n beetje de vader van Sabor de Gràcia.
En waarom hebt u besloten om in 1994 deze band op te richten? Ik zat al sinds 1992 in een andere band, maar op een gegeven moment gingen zij een andere kant op met een meer losgeslagen soort rumba, en daar kon ik me niet zo goed in vinden. Ik wilde een rumba met zigeunerwortels, dus meer fusie met de flamenco, en vooral met de salsa en andere muziekgenres. En het begon eigenlijk zoals elke band begint. Je komt met een groep vrienden bij elkaar, het is gezellig en voor je het weet, zit je samen te spelen. En op een gegeven moment wordt het groter, je wordt professioneler en belandt op het podium. Sommigen stappen eruit, en anderen voegen zich later bij de band.
Sabor de Gràcia is een familie. We hebben Catalaanse zigeuners, we hebben een Venezolaan, Cubanen, Catalanen, enkele zigeuners. En het is niet zo dat we door al die verschillende culturen allemaal onze eigen kant op gaan. Nee, we zijn versmolten tot een hecht geheel, een echte familie. We zijn vrienden. We werken niet alleen samen, maar als er iemand een probleem heeft, staan we voor elkaar klaar.
Wat is tot nu toe het hoogtepunt geweest voor de band?
Dat zijn er een heleboel. Kort geleden hebben we een concert gegeven in het Palau Sant Jordi. Dat is het grootste podium dat je momenteel in Barcelona kunt hebben, met een capaciteit van 16.000 personen. Dat was om fondsen te werven voor de strijd tegen AIDS. Maar er zijn nog veel meer hoogtepunten. Het is moeilijk om er één uit te lichten. Bijvoorbeeld: we zijn naar Puerto Rico geweest en daar hebben we gespeeld met Giovanni Hidalgo, Luis Perico Ortiz, met Dave Valentín, Pablo Mejías, Jerry Medina. Ik ben al heel lang, vanaf mijn 7e levensjaar liefhebber van salsamuziek en nu ben ik bijna 38. En dan sta je opeens naast je idolen op het podium te spelen! Dan denk je: “Ik zal toch wel iets goed hebben gedaan.” Voor mij was dat wel een van de hoogtepunten. Als al die grote salseros met ons samen willen spelen, dan doen we het goed.
Wat maakt Sabor de Gràcia zo speciaal?
Wat wij doen, is een mengvorm van Catalaanse rumba. Wij zigeuners leren als klein kind al spelen en zingen, voordat we kunnen lopen. Dus de “ventilador”, die gitaarbeweging in combinatie met het handenklappen (palmas), en onze manier van zingen, dat is de rumba catalana. Voor mij is de rumba catalana: de salsa die de Catalaanse zigeuners spelen. En die mengen we met flamenco, met salsa, met funk. We doen ook wel eens iets met pop of rock, dus eigenlijk maken we combinaties met alle muziekgenres, want de rumba is een vierkwartsmaat, dus is met alles te combineren. En verder zijn we een groep professionele muzikanten. En met de rumba catalana als kanaal, kunnen we zowel in tekst als muziek ons verhaal vertellen.
En verder hebben we Lorenzo Barriendos op de bas, die bassist van Willie Colón is geweest. Op saxofoon hebben we Jimmy Jenks, die tot voor kort bij de Buena Vista Social Club speelde, dus we hebben de ingrediënten en er is natuurlijk de zigeunerfactor. Daarin is deze formatie geworteld, en die wortels plus fantastisch latin muzikanten resulteren in deze fusie.
|
